Mijn vrouw heeft besloten om borstvoeding te geven!
Een baby aan de borst zien, is een indrukwekkend beeld. Stel je eens voor dat het jouw eigen vrouw is met jouw eerste baby! Ik heb de eerste keer bijna gehuild (ik zeg "bijna" want mannen huilen niet). Misschien ben ik wel te gevoelig, maar ok dat aanvaard ik. En ik wil trouwens ook meehelpen. Waarom zou een moeder al het werk moeten doen?
We hebben samen besloten om borstvoeding te geven. Wat was ik fier toen ze mijn mening vroeg, alhoewel ik ervan overtuigd ben dat ze toch wel had gedaan wat ze zelf wou. Maar nu voel ik mij er wel bij betrokken! Ik moet toegeven dat ik soms een beetje jaloers ben, maar ik ben blij om aanwezig te zijn bij deze onvergetelijke momenten.
Mijn vrouw is mama geworden
Borsten zijn vooral een lustobject en nu voeden ze mijn kleine baby. De verandering was niet makkelijk voor mij. Toen ik mijn schatje vastgeklampt aan de borst van mijn vrouw zag, werd ik jaloers en voelde ik me buitengesloten. Haar borsten zijn bovendien te gevoelig door de borstvoeding. Daarom mag ik ze niet meer aanraken. Waarom word ik gestraft? Ik heb toch niks gedaan!
Het was in het begin allesbehalve makkelijk om ze samen zo gelukkig te zien. Maar ik was er al vrij snel door ontroerd, ik heb mezelf volledig overgegeven en heb nu ook mijn plekje gevonden. Als ik nu mijn vrouw onze baby borstvoeding zie geven, vind ik dat echt mooi!
Ik ben overtuigd en gerustgesteld
Om me niet buitengesloten en nutteloos te voelen, help ik haar bij het geven van de babyvoeding. Ik zorg ervoor dat ze een comfortabele houding aanneemt en probeer een aangename sfeer te creëren. Soms neem ik haar in mijn armen. Deze verbintenis geeft mij het gevoel alsof we samen borstvoeding geven. Maar laten we niet overdrijven!
Ook wat het gedoe betreft dat gepaard gaat met het geven van borstvoeding, ben ik onklopbaar (langdurige en onrustige borstvoeding, zogvorming, tepelkloven, enz.). Ik weet dat mijn partner te veel van zichzelf verwacht en denkt dat ze niet aan de eisen kan voldoen, maar ik ben er om haar gerust te stellen en om ervoor te zorgen dat ze vertrouwen krijgt in zichzelf.
Stoppen met borstvoeding geven: missie volbracht!
Onze baby is nu al 7 maanden oud. Stoppen met borstvoeding is niet vanzelfsprekend. Mijn vrouw is bang om niet meer zo dicht bij hem te zijn en heeft daar moeite mee. Zowel mama als baby zullen hun gewoontes moeten veranderen. Maar wat leuk voor mij is, is dat ik nu de taak kan overnemen om mijn baby de fles te geven! Ik was de eerste keer heel zenuwachtig en bang om hem pijn te doen. Maar ik heb leren focussen en nu is het mijn vrouw die naar ons kijkt met een ontroerde blik als ik onze kapoen voed.